Değişim projelerinin %70’inin başarısız olduğunu biliyor muydunuz? Bu istatistik korkutucu olabilir, ancak kader değil. Günümüz iş dünyasında "büyük balık küçük balığı yer" dönemi bitti; artık "hızlı balık yavaş balığı yiyor." Peki, organizasyonunuz bu fırtınada sadece hayatta kalmayı değil, gelişmeyi nasıl başarabilir? Cevap, Harvard Profesörü John Kotter’ın zamanla test edilmiş metodolojisinde saklı. Bu yazıda, değişimin anatomisini inceleyecek, kanıtlanmış bir yol haritas

Ben kimim? Kim olduğumu bana kim söyleyebilir? Bu soru Eğitimde Drama Profesörü David Davis’e ait. Aynı isimli kitapta şunu savunuyor: Gençler drama deneyimi sayesinde, bir tür işgal hareketi olan egolarında ikamet eden kiracıları tanıyabilir ve hangi kiracıları dışarı atacaklarına tek taraflı olarak karar verebilir. Egolarımızdaki kiracılar gençlere olduğu kadar bizlere de yabancı. Kimliğimizi oluşturan unsurların ya da daha doğru bir ifadeyle kimliğimiz olduğunu düşündüğümü

"Kendi kendini yetiştirmiş" (self-made) lider kavramına inanıyor musunuz? Belki de inanmamalısınız. İş dünyasının zirvesine baktığımızda, başarının tesadüf olmadığını, aksine perde arkasında güçlü bir "akıl hocalığı" mekanizması olduğunu görüyoruz. Microsoft'un kurucusu Bill Gates'in, takvimini yönetemediğinde kime koştuğunu biliyor musunuz? Ya da Mark Zuckerberg'in Facebook'u satmayı düşündüğü o en zorlu günlerde kiminle yürüyüşe çıktığını? Bu yazıda, sadece ünlülerin mentör

Antropolog resimlerin anlamını dans ederek açıklar ve gazeteci bunun üzerine oldukça eğlenceli bir roman yazar. Gazeteci, The Economist’in İngiliz Milletler Topluluğu muhabiri olarak çalışan Roy Lewis, Antropolog da Louis Leakey’dir. Türkçe’ye Babamız ve Evrim Adamı isimleriyle çevrilen kitap Paleolitik Devir'de yaşayan bir ailenin hayatını konu alır. Karakterler üzerinden ilkel yaşama bağlılıkla bilimsel merak ve ilerleme isteği arasındaki çatışmayı oldukça komik şekilde sun

İş dünyasında "organizasyonun omurgası" olarak anılan orta kademe yöneticilerin en büyük kâbusu nedir biliyor musunuz? Aynı anda hem stratejiyi uygulayan bir "görev adamı" hem de ekibe motive veren bir "vizyoner" olmak zorunda kalmalarıdır.  Peki, sabah toplantısında operasyonu  denetlerken net bir yönetici, öğleden sonra morali bozuk ekibi toparlarken şefkatli bir lider olmayı nasıl başaracaksınız? Bu yazıda, ne zaman hangi şapkayı takmanız gerektiğini ve bu hassas dengeyi k

Cumartesi günü 33. Uluslararası Eğitimde Yaratıcı Drama Kongresi’ne davet edilen eğitmenlerden Elisabeth Ebert’in “Anı Yaşamak – Doğaçlama Tiyatro” atölyesine katıldım. 3 saatlik atölye boyunca bizi en çok hata yapmaktan korkmamakla ilgili yüreklendirdi. Atölye sonunda Eli’nin atölye yürütücüsü olarak genel tavrının ve tutumlarının yöneticilerden beklediğimiz tavır ve tutumlarla ne kadar benzer olduğunu fark ettim. Ayrıca yaptırdığı etkinliklerle hata yapma cesaretini teşvik

2026'e girerken, sessiz bir krizle karşı karşıyayız. Gallup'un en son verileri, çalışan bağlılığının (özellikle Z kuşağında) son on yılın en düşük seviyesine gerilediğini gösteriyor. Milyarlarca dolarlık bu verimlilik kaybının merkezinde ise tek bir başarısızlık yatıyor: Geri bildirim.   Daha doğrusu, verilmeyen geri bildirim. Çalışanlar, liderlerinden üç temel şey bekliyor: netlik ("Benden ne bekleniyor?"), önemseme ("Biri beni insan olarak görüyor mu?") ve gelişim ("Biri

Bankanın çağrı merkezi çalışanı ile mesajlaşırken “inanın günüm harika geçecek, enerjinizi buradan hissettim” yanıtını görünce şaşırıyorum. Oysa sadece desteği için teşekkür edip harika bir gün geçirmesini dilemiştim.  Kim bilir gün içerisinde nelere maruz kalıyor ki, kısacık bir nezaket cümlesi böyle bir etki yaratıyor. Markette sıra bekliyorum. Sıra bana gelince kasiyere gülümseyip “nasılsınız?” diye soruyorum. Birden gözleri doluyor. Gözleri dolunca biraz panikliyorum. Ben

Neden "Özgürlük" Konuşmalıyız? Cumhuriyetimizin 102. yılını kutladığımız bugünlerde, Mustafa Kemal Atatürk’ ün hem Kurtuluş Savaşı'nın hem de Cumhuriyet'in temel felsefesini "özgürlük" ve "bağımsızlık" üzerine kurduğunu hatırlayarak biz de kurum kültürüne özgürlüğü nasıl inşa ederiz bunu konuşalım istedim. Başarılı bir kurum kültürü, artık katı kurallar ve hiyerarşi üzerine değil, stratejik bir planlama ile inşa edilen güven ve özerklik temelleri üzerine kuruluyor. Bu yazının

“Yaratıcı zekâ yeraltına inmek zorunda bırakılırsa ne olur?” diye soruyor Ursula K. Le Guin ve bir öykü yazıyor: Kendi tabiriyle psiko-mit dediği, tarihin ve zamanın dışında, yaşayan zihin bölgesinde geçen Aşağıdaki Yıldızlar’ı. Öykünün sonlarına doğru bir noktada gözlerim doluyor. Kurmaca sonuçta, hatta yıllarca edebiyat bile sayılmayan bilimkurgu türünde! Ona bu gücü veren ne? Galiba, hakikatin ta kendisi. En saygı duyduğum kişiler hakikatin hizmetkârı olanlar. Kişisel çık